τερσήεις

-εσσα, -εν, Α

σκληρός, άκαμπτος.

[ΕΤΥΜΟΛ. < τέρσω, -ομαι «ξηραίνομαι» + -ήεις (πρβλ. τεχν-ήεις, βλ. λ. -όεις)].